Over de voorstelling

Marc Bober over de theaterproductie: “Het Verslag van Brodeck” van Philippe Claudel legt zoveel bloot over de mens en zijn geschiedenis in verleden en heden dat het sterk confronterend werkt. Als theatermakers is het een noodzaak, zoniet een morele plicht dit te delen met een breed publiek en zeker met de jeugd. Het boek leent zich uitstekend tot een theatermonoloog. Ik ging op zoek naar een ijzersterk acteur, een acteur met verstand en passie, die gestalte kon geven aan de figuur Brodeck. Ik kan zonder blozen zeggen dat ik hem gevonden heb in Hans Van Cauwenberghe. Na lezing was het duidelijk dat wij dezelfde bewogenheid en passie deelden..

Brodeck gaat over vitalisme, over angst voor het vreemde, over het overleven in het onmenselijke, over het redden van het eigen vege lijf, over genocide, over onbaatzuchtige tedere liefde, over leven en dood, over het kwetsbare kind, over blinde wraak en vergeving, over menselijkheid, over de noodzaak tot bewustwording, over de mens, de beul en de lafaard in ieder van ons… Met deze voorstelling creëert acteur en publiek een eigen kleine wereld die misschien in staat stelt die bedreigende grote wereld wat beter te doen begrijpen.
Het beoogde publiek: Er wordt gemikt op een breed publiek in de theaterzalen en culturele centra. Maar we sluiten alternatieve ruimtes of zelfs huiskamers niet uit. Een aparte doelgroep zijn de jongeren, vermits de Franse auteur in zijn thuisland voor dit werk de ‘Prix Goncourt des Lycéens’ in ontvangst mocht nemen.

Reacties na de try-out: “Deze voorstelling is er eentje om te koesteren! Hans doet dat zo goed dat de leerlingen van het 7de beroeps en 6de technisch aan zijn lippen hingen. Gepakt door het mooie verhaal waren ze mee met de inhoud. Het universele verhaal is herkenbaar, confronterend en spannend. Een na-oorlogs verhaal maar er staat geen etiket op over welke oorlog het zou gaan. het kan alle richtingen uit. Tijdloos en prachtig in zijn eenvoud. Hans speelt de vertelling zo goed dat hij je aandacht opzuigt. Hij stapt probleemloos over van deze ene tijd naar de andere (ik bedoel met flashbacks in het verhaal) De voorstelling staat er, zelfs al heb je het boek niet gelezen. Kortom een schitterende voorstelling voor scholen MAAR wel in intiem kader (max 90-100 mensen). Ik sta op de eerste rij om te horen wanneer deze voorstelling zal toeren!” Ingrid Laureys CC Mortsel “Genoten is het minste wat je kan zeggen. Hans, een rasverteller, doet dat schitterend, zonder franjes. In dit geval zelfs in een refter (inclusief storend omgevingsgeluid en passage) zonder belichting en voor een 50-koppig publiek van 6TSO en 7BSO. Voorwaar een - volgens mij volkomen ten onrechte - 'moeilijk publiek. Integendeel zelfs, vind ik. Als de voorstelling goed is en Brodeck is dat, als ze op hun waarde ingeschat worden, m.a.w. voor vol aanzien worden en als ze voelen dat het 'echt' is wat er gebeurd, gaan ze volledig mee. Gisteren nog maar eens het bewijs gezien dat ook jonge mensen geboeid, gepakt worden door een goed gebracht verhaal. Bijzonder mooie tekst ook, die boeit en ontroert. Ik hoop dat Hans Brodeck volgend seizoen dikwijls kan spelen. Bij voorkeur in een intieme setting (scène-op-scène of in een gezellig lokaal (bv BIB). Een spotje om 'm even in 't licht te zetten, met publiekslicht om de ervaring intens te maken, de mensen elkaars aanwezigheid te laten voelen, het gevoel te creëren bijna lijflijk betrokken te zijn (als mens in al zijn facetten), het gevoel er niet onderuit te kunnen komen. Ze kan ook als schoolvoorstelling (3de graad SO), probleemloos, maar voor een beperkte groep (50 à 70, een klas of drie). In Geel geef ik 'm alleszins graag een speelplek.